Zbieżność w sensie dystrybucyjnym
dla dowolnej funkcji \( \hskip 0.3pc \varphi \in {\cal D}(\Omega). \)
Zauważmy, że jest to klasyczna zbieżność punktowa na \( \hskip 0.3pc D(\Omega).\hskip 0.3pc \)
Istotnie dla dowolnej funkcji \( \hskip 0.3pc \varphi \in D(\Omega)\hskip 0.3pc \)
dla dowolnej funkcji \( \hskip 0.3pc\,\varphi \in {\cal D}(\Omega). \)
ZAŁOŻENIA:
Niech \( \hskip 0.3pc \{f_k\}\hskip 0.3pc \) będzie ciągiem funkcji lokalnie całkowalnych, który jest zbieżny do funkcji \( \hskip 0.3pc f\hskip 0.3pc \) w przestrzeni \( \hskip 0.3pc L_{loc}^1 (\Omega).\hskip 0.3pc \)TEZA:
Wtedy odpowiadający mu ciąg dystrybucji \( \hskip 0.3pc \{f_k\}\hskip 0.3pc \) jest zbieżny do dystrybucji \( \hskip 0.3pc f.\hskip 0.3pc \)DOWÓD:
Istotnie, dla dowolnej funkcji \( \hskip 0.3pc \varphi \in D(\Omega)\hskip 0.3pc \) mamygdzie \( \hskip 0.3pc K={\rm supp}\, \varphi. \hskip 0.3pc \)
Zgodnie z przyjętymi założeniami, całka po prawej stronie dąży do zera gdy \( \hskip 0.3pc k \to \infty,\hskip 0.3pc \) czyli \( \hskip 0.3pc \langle f_k,\varphi\rangle \to \langle f,\varphi\rangle.\hskip 0.3pc \) Ponieważ funkcja \( \hskip 0.3pc \varphi \in D(\Omega)\hskip 0.3pc \) jest dowolna, oznacza to, że ciąg dystrybucji \( \hskip 0.3pc \{f_k\}\hskip 0.3pc \) jest zbieżny do dystrybucji \( \hskip 0.3pc f\hskip 0.3pc \).
ZAŁOŻENIA:
Zakładamy, że ciąg \( \hskip 0.3pc \{f_k\}\subset L^1_{loc}(\Omega)\hskip 0.3pc \) jest punktowo zbieżny do funkcji \( \hskip 0.3pc f\hskip 0.3pc \) i ponadto \( \hskip 0.3pc |f_k(x)|\leq g(x),\hskip 0.3pc \) \( x \in \Omega,\hskip 0.3pc \) \( \hskip 0.1pc k \in \mathbb N,\hskip 0.3pc \) gdzie \( \hskip 0.3pc g\hskip 0.3pc \) jest funkcją lokalnie całkowalną.TEZA:
Wtedy ciąg \( \hskip 0.3pc \{f_k\}\hskip 0.3pc \) jest zbieżny dystrybucyjnie do \( \hskip 0.3pc f\hskip 0.3pc \) i ponadto, funkcja \( \hskip 0.3pc f\hskip 0.3pc \) jest również lokalnie całkowalna.DOWÓD:
Twierdzenie to jest natychmiastową konsekwencją twierdzenia Lebesgue'a o przejściu granicznym pod całką.
Istotnie, po scałkowaniu przez części mamy
Zauważmy, że przy \( \hskip 0.3pc k\to \infty\hskip 0.3pc \) prawa strona dąży do zera, bowiem
(ostatnia nierówność wynika z faktu, że \( \hskip 0.3pc \varphi^\prime\hskip 0.3pc \) jest funkcją ciągłą a jej nośnik jest zbiorem zwartym). Nietrudno też sprawdzić, że dla dowolnego \( \hskip 0.3pc m \in \mathbb N\hskip 0.3pc \)
w sensie dystrybucyjnym. Wystarczy zastosować \( \hskip 0.3pc m+1\hskip 0.3pc \) razy wzór na całkowanie przez części a następnie wykorzystać powyższe oszacowanie z \( \hskip 0.3pc \varphi^{(n+1)}\hskip 0.3pc \) w miejsce \( \hskip 0.3pc \varphi ^\prime\hskip 0.3pc \).
jest punktowo zbieżny dla \( \hskip 0.3pc x\neq 0\hskip 0.3pc \) ( \( \hskip 0.1pc \psi_k (x)\to 0\hskip 0.3pc \) dla \( \hskip 0.3pc x\neq 0,\hskip 0.3pc \) \( \hskip 0.3pc \psi_k (0)\to +\infty \hskip 0.1pc \)), natomiast nie jest dystrybucyjnie zbieżny (ciąg \( \hskip 0.3pc \{\langle \psi_k, \varphi \rangle\}\hskip 0.3pc \) jest rozbieżny, jeśli \( \hskip 0.3pc \varphi (0) \neq 0\hskip 0.3pc \)).
gdzie wartość \( \hskip 0.3pc \xi_k\in [0,1/k]\hskip 0.3pc \) jest wybrana zgodnie z twierdzeniem o wartości średniej dla całek. Jeśli \( \hskip 0.3pc \varphi (0)\neq 0,\hskip 0.3pc \) to rozważany ciąg jest rozbieżny, zatem ciąg \( \hskip 0.3pc \{\psi^2_k\}\hskip 0.3pc \) jest rozbieżny w sensie dystrybucyjnym.
Podobnie ciąg \( \hskip 0.3pc \{\chi_k\},\hskip 0.3pc \) gdzie \( \hskip 0.3pc \chi_k(x)=\psi_k (x^2),\hskip 0.3pc \) czyli
nie jest zbieżny w sensie dystrybucyjnym.
Ostatni przykład sugeruje, że definicja iloczynu i złożenia dystrybucji winna napotkać na trudności. Istotnie zobaczymy poniżej, że operacje takie udaje się zdefiniować tylko dla szczególnych przypadków.
Zachodzi następujące ważne twierdzenie, które przytaczamy bez dowodu.
ZAŁOŻENIA:
Niech \( \hskip 0.3pc T \in D^*(\Omega).\hskip 0.3pc \)TEZA:
Istnieje ciąg \( \hskip 0.3pc \{\varphi _k\}\subset D(\Omega )\hskip 0.3pc \) taki, że